யானைகளின் பாதுகாப்பு -இலங்கை சட்டப்பரப்பில் ஒரு தேடல்

உலகம் தொடர்ச்சியாக தொழினுட்ப வளர்ச்சி காரணமாக சுருங்கி விட்ட

அல்லது சுருங்கி வருகின்ற தற்காலத்தில் இயற்கை வளங்களின் பாதுகாப்பு அல்லது பேணுகை என்பன தொடர்பில் ஏற்பட்டு வருகின்ற கவனக்குறைவை ஒவ்வொரு நாடும் தமது தேசிய சட்டப்பொறிமுறை ஊடாக கட்டுப்படுத்த முனைகின்றன. இயற்கை வளங்கள் எனும் பதத்தினுள் மிருகங்கள் (உயிரினங்கள்) தாவரங்கள் மற்றும் புவியியல் பிரதேசங்கள் என்பன வழமையின் பிரகாரம் உள்ளடங்குபனவாகும்.

இலங்கையைப் பொறுத்தளவில் மிருகங்களின் பயன்பாட்டினடிப்படையிலும் அருகிச்செல்லும் அளவிலும் அதை விட குறிப்பாக இலங்கைத்தீவின் பெரும்பான்மை மதமான பௌத்த மத கலாச்சார செயற்பாடுகளிலும் யானைகளின் பங்கு மகத்தானது. அதை விட இலங்கை தனது மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தியில் கனிசமான பங்கை சுற்றலாத் துறையின் ஊடாக வருடந்தோறும் ஈட்டி வருகின்றது. இந்த சுற்றுலாத்துறைக்கு கூட யானைகளின் பங்கு அல்லது அவைகளின் செயற்பாடு என்பன குறிப்பிடத்தகு பங்கை வழங்குவதை நாம் மறுக்க முடியாது.

எது எவ்வாறிருப்பினும் இன்றைய சனத்தொகை பெருக்க காலத்தில் அதிகரிக்கப்படமுடியாத வளமான காணியினது தொடர்ச்சியான தேவைக்கான கேள்வியானது அதை நிரம்பலுக்குட்படுத்தபடாத வகையில் அதிகரித்து செல்கின்றதை நாம் அவதானிக்க கூடியதாக உள்ளது.
யானைகளைப் பொறுத்தளவில் இலங்கையின் அதிகரித்து செல்லும் சனத்தொகையால் நிலத்திற்கான கேள்வி காரணமாக மனிதர்கள் யானைகளின் இடங்களை ஆக்கிரமிப்பதாலும் மற்றும் யானைகள் செல்வத்தின் மற்றும் அதிகாரத்தின் சின்னமாக விளங்குவதால் அவற்றை தமது பிரத்யேக கட்டுப்பாட்டில் வைத்து பராமரித்தல் காரணமாகவும் மற்றும் வேட்டையாடல் (தந்தங்கள் மற்றும் பெறுமதியான பொருட்களுக்காகவும்ஃ பொழுது போக்கிற்காகவும்) தேவைகளாலும் அவை அச்சறுத்தல்களை எதிர்நோக்குகின்றன.

1) மனிதர்கள் யானையின் வசிப்பிடங்களை அழித்தல்
2) அவை கௌரவத்தின் சின்னமாக பயன்படல்.
3) கலாச்சார மற்றும் சமய தேவைகட்கு பயன்படல்.
4) பொழுது போக்கிற்காகவும்இ உடற்பாகங்கட்காகவும் வேட்டையாடப்படல்.

எனவே மேற்குறித்த பாதுகாப்பினங்களை எதிர்கொள்ளும் யானைகள் சட்டரீதியான பாதுகாப்பை பெறுவது அவசியமாகும்.

இலங்கையை பொறுத்தளவில் இதனுடன் தொடர்புடைய சட்டங்களாக கீழ்வரும் இரண்டு சட்டங்கள் காணப்படுகின்றன.

1. 2009ம் ஆண்டின் 22ம் இலக்க தாவர விலங்கினப் பாதுகாப்பு திருத்தச் சட்டம்

2. பகிரங்க ஆதனத்திற்கெதிரான தவறுகள் (திருத்தச் சட்டம்)

முதலாவதாக குறிப்பிட்ட சட்டத்தின் படி அதன் பிரிவு 2 உரிய அமைச்சருக்கு காட்டி எல்லைகள் யானைகள் வசிப்பிடம் என்பன பற்றிய தீர்மானங்கள் எடுக்க அதிகாரம் அளிக்கின்றது. தற்போதைய நடைமுறை வர்த்தமானி வெளியீட்டின் பிரகாரம் காடுகள் பல வகையாக வகைப்படுத்தப்பட்டுள்ளன. குறித்த சட்டத்தின் படி பின்வரும் விடயங்கள் யானைகள் தொடர்பில் கடும் கட்டுப்பட்டை கொண்ட குற்றங்களாக காணப்படுகின்றன.

1. யானைகளை வேட்டையாடல் சுட்டுக் கொலை செய்தல் காயப்படுத்தல் மற்றும் எடுத்துச் செல்லல் - (பிரிவு-12)
2. யானைகளை இலங்கைக்கப்பால் ஏற்றுமதி செய்தல் - (பிரிவு-19(2))
3. யானைகளை வீட்டில் அல்லது பொது இடங்களில் வளர்த்தல் - (பிரிவு-22(a)(2))
4. யானைகளை கொல்லும் அல்லது காயப்படுத்தும் நோக்குடன் மின்வேலிகள் அமைத்தல் செயல் உபகரணங்களை பொருத்துதல்.

மேற்குறித்த செயற்பாடுகள் யாவும் “அனுமதியற்ற வகையில் மேற்கொள்ளலே குற்றமாகும். அந்த அனுமதியானது குறித்த சட்டத்தின் படி “இயக்குணர் நாயகத்தின்” அதிகாரத்தின் கீழ் வழங்கப்பட வேண்டியதாகும். அந்த அனுமதியை வழங்கவும் அவர் பின்பற்ற வேண்டிய நடைமுறைகள் ஏராளமாக உள்ளன. இது பிரிவு 20 இன் கீழ் கட்டாயமானது.

மேற்குறிப்பிட்ட எக்குற்றத்திற்கும் நீதிமன்ற விசாரணையின் பின்னர் குற்றவாளிகளாயாக ஓர் நபர் இனங்காணப்படும் பட்சத்தில் தண்டனையாக ஒரு இலட்சத்து ஐம்பதினாயிரம் (150,000) ரூபாவிற்கு குறையாதவாறும்  ஐந்து இலட்ச (500,000) ற்கு மிஞ்சாத வகையிலும் ஓர் தண்டப்பணத்தை செலுத்த நேரிடும்.

இச்சட்டத்தின் படி பிணையானது முற்று முழுவதாக மறுக்கப்படுவதோடு 1997ம் ஆண்டின் 30ம் இலக்க பிணைச்சட்டமோ அல்லது 1979ம் ஆண்டின் 15ம் இலக்க குற்றவியல் நடபடி முறைக்கோவையின் பிரிவுகளோ இக்குற்றங்களை பொறுத்தளவில் ஏற்புடையவை ஆக மாட்டாது.

இவ்வேளையில் கொழும்பு மேலதிக நீதிவான் ஒருவர் “சட்டப்படியான அங்கீகாரமின்றி” யானைக் குட்டி ஒன்றை உடமையில் வைத்திருந்தமை தொடர்பில் கைது செய்யப்பட்டு பின்னர் யானையில் விடுவிக்கப்பட்டமை தொடர்பில் நீதிச் சேவை ஆணைக்குழுவிற்கு  இலங்கை சட்டத்தரணிகள் சங்கம்  கடும் திருப்தியை வெளிப்படுத்தியிருந்தமை குறிப்பிடத்தக்கது.

மேலதிகமாக குறித்த அனுமதியின்றிய குற்றங்கள் பகிரங்க அதனங்கள் பற்றிய தவறுகள் சட்டத்தின்  இன் கீழும் குற்றப்படுத்தக் படக்கூடியன. ஏனெனில் அங்கீகாரமின்றிய உடமைகள் யாவும் அரசிற்கே உரியனவாகும். எனவே அவை பொதுச் சொத்துக்களுமாகும்.

எனவே மேற்குறித்த சட்டநிலைகளை பார்க்கும் போது இலங்கையின் கலாச்சாரத்துடன் இறுக்கமான பிணைப்பினை கொண்ட யானைகளை பாதுகாக்கும் நோக்கோடு இறுக்கத்தன்மையான சட்டங்களை (பிணையற்ற தன்மை,ஒப்பீட்டளவில் தண்டப்பணம்) பாராளுமன்றம் இயற்றி இருப்பினும், அங்கீகாரம் அளிக்கப்பட்டு உள்ள யானைகள் தொடர்பில் தற்போது அரசாங்கமும், அதற்கென தத்துவமளிக்கப்பட்டிருக்கும் நிறுவனங்களும் அதீத அவதானம் செலுத்துவது காலத்தின் கட்டாயமாகும்.

ஏனெனில் அவ்வாறு கையளிக்கப்பட்டுள்ள யானைகள் தொடர்சியாக துன்புறுத்தல்ளுக்கு ஆளாவதும், உரிய பராமரிப்பு நியமங்களுக்கு கீழாக பராமரிக்கப்படுவதும் ஊடாகங்கள் மூலமாக நாம் அறியக்கூடியாதான அன்றாட தகவல்களாகி விட்டன. எனவே அங்கீகாரமளித்தல் மட்டுமின்றி தொடர்ச்சியான கண்கானிப்பு இதில் அவசியம் என்பதுடன் கௌரவ சட்டமா அதிபர் அவர்கள் யானைகளின் பாதுகாப்பு தொடர்பில் சகல அழுத்தங்களையும் தாண்டி செயற்பட்டு வருகின்றமை  பாராட்டப்பட வேண்டிய விடயமாகும்.